Zo. Het was even behoorlijk druk in huize Tips van Tom. Na alle drukte van het klussen, verhuizen en de feestdagen stond deze maand in het teken van wennen aan de nieuwe plek. Er konden ook nog wel wat extra dingen gebeuren om ons meer thuis te voelen. Daarom hebben we hard gewerkt om het huis verder af te maken.
Eén werkplek is toch wel genoeg?
Toen we het huis op papier aan het inrichten waren, dachten we dat één werkplek wel genoeg zou zijn. Daarom werd een van de slaapkamers een kantoor, waar vriend en ik afwisselend van elkaar konden werken.
Toch bleek dit geen recept voor een gelukkig (werk)huwelijk. We hebben een fijne eethoek, maar je wordt niet blij als je daar meerdere uren op een dag moet werken. Daarom besloten we om de boel om te gooien.
Poes Greet moest haar grotere kamer afstaan (die ze in eerste instantie kreeg, omdat ze tijdens het klussen een aantal uren opgesloten moest worden) en kreeg de kleinere werkkamer in de plaats. We keken naar verschillende bureaus en uiteindelijk zijn we uitgekomen bij Ikea. Toen ik hun nieuwe Mittzon zit/sta-bureaus online bekeek was ik er niet kapot van, maar in het echt zagen ze er heel mooi uit. Dus die werden het!
Daarnaast kwam er een extra bureaustoel, een extra beeldscherm en een extra kastje. Het resultaat is een werkkamer waar vriend en ik allebei met plezier kunnen werken. Kostte wel een paar centen natuurlijk, maar een goede werkplek met fijne apparatuur is goud waard.
Niet zo lekker naar binnen piegen
Piegen, ook wel bekend als ‘gluren’. Een Westlands woord, want ja, daar liggen toch mijn roots.
Onze keuken is op straatniveau en heeft een groot raam, wat enorm fijn is om een goede hoeveelheid licht binnen te krijgen. Maar… Er werd zoveel naar binnen gegluurd, dat we bijna het idee hadden dat we voor publiek stonden te koken. Natuurlijk doen wij precies hetzelfde als we langs de huizen van buren lopen. Uit nieuwsgierigheid kijk je toch automatisch naar binnen… Maar bij ons moest het stoppen :-).
We maakten een online meetafspraak met Veneta. Ja, je weet wel: die club die ik te duur vond om alle raambekleding bij te kopen. Deze week kwam de jaloezie van walnoothout binnen. Hij moest alleen nog worden opgehangen…
Een buurman had lief aangeboden om ons te helpen. Maar mijn vriend zei vanmiddag: “Misschien kunnen we dit zelf wel.” En zo gingen we aan de slag. En warempel: het is gelukt! Vanavond konden we eindelijk koken zonder kijken. Ik heb nu al zin om morgenochtend mijn espresso te maken, zonder nieuwsgierige blikken aan de andere kant van het raam.
Ontdek meer van Tips van Tom
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Goed bezig! Heerlijk om dit soort blogjes te lezen over de ‘nasleep’ van een verhuizing. Geniet van jullie koken zonder kijkers.
Gezellig dat je weer meeleest, Miranda!
Ik ben benieuwd hoe je nieuwe bureau in de praktijk bevalt, of heeft vriendlief dit bureau ingepikt?
Hij staat op mijn lijstje voor de werkplek in het ons nieuwe huis.
We hebben allebei hetzelfde bureau gekocht. Hebben nu twee werkplekken op kantoor 😙. Bevalt prima! We kozen 120 cm breed, zodat de kamer niet gelijk zo vol staat.