Wat is het toch fijn om offline te zijn. Even geen nieuwe informatie die binnenkomt en geen angst dat je iets mist of dat er iemand op je wacht. Je zou toch denken dat ik als millennial bij gebrek aan internet nagelbijtend in een hoekje zou zitten.
Dat zou zo zijn als er een internetstoring was misschien. Of als iemand anders de stekker eruit trok. In dit geval koos ik er bewust voor om offline te gaan. Mijn mobiele data zette ik uit en ook ons vrolijk knipperende modem moest het ontgelden.
Wat blijft er zonder schermtijd een hoop tijd over voor andere zaken. En wat ervaar ik alles offline toch op een andere manier.
- De was hing ik heel mindful op. Elk kledingstuk dat door mijn handen ging werd bestudeerd.
- Ik dronk een lekkere kop koffie op de bank met mijn man.
- Ik keek naar buiten en luisterde naar hoe de regen op het dak en langs de ramen druppelde.
- Mijn boek kwam weer tevoorschijn.
- Ik ruimde het huis wat op…
- En ik deed een dutje.
Ik zou natuurlijk ook gewoon internet aan kunnen laten staan en mijn telefoon en laptop niet aan kunnen raken. Maar zo werkt dat niet voor mijn generatie. Uit automatisme klappen we de laptop open of swipen we op onze smartphone. Wij zijn aan onze apparaten verstrengeld.
Een tijd geleden schreef ik ook over het inlassen van offline momenten. Dat heb ik zelf veel te weinig gedaan, merk ik. Practice what you preach, Tom! Daarom gaat vanaf nu vaker het internet uit. En ik kan het je echt aanbevelen.
Ben jij ook weleens offline?
Zoals jij het beschrijft, ben ik nog nooit offline gegaan. Maar ik kan mijn telefoon wel nog steeds uren achtereen ‘vergeten’. Als ik met vriendinnen aan het eten ben bijvoorbeeld. Net zoals ik dan de tijd vergeet. Heerlijk.
Wat fijn dat je de telefoon gewoon naast je kan neerleggen, Jana! ❤️
Wij waren op Sardinië en nergens in een dorpje was een café met WiFi. Het was een verademing om al die mensen met elkaar te zien/horen praten zonder telefoon in hun hand.
Ja, dat lijkt me ook wel een stuk gezelliger ☕️!
Ik ben precies vandaag 68 geworden dus ik val ruim buiten de millenials… Ik vind het heerlijk om op ieder moment dat ik dat wil toegang te hebben tot nieuws en informatie. In mijn jeugd had je in het begin 1 tv-zender. En als de bibliotheek dicht was had je geen toegang tot die informatie. Dus: kom maar op met internet. Als ik ff niet wil, laat ik alles vrolijk knipperen en piepen.
En, o ja, mensen zijn nog altijd veel interessanter dan apparaten.
Gefeliciteerd, Frank! Nog vele jaren met internet gewenst :)
Jouw goede voorbeeld doet goed volgen Tom. Een paar weken terug heb ik mezelf een Twitterstop opgelegd tot minimaal 1 december van dit jaar. Dit was mede ingegeven door een verslechterende gezondheid en een daaruit voortkomende behoefte aan simplificatie.
Ik ervaar nu meer rust, tijd en ruimte, zowel in logistieke als in geestelijke zin. Nu blijven alleen de online-momenten en apps nog over die ik niet af kan zetten, zaken voor werk bijvoorbeeld. Maar ook daar ben ik begonnen mijn moment te kiezen. Ik check mijn mail op twee vaste momenten per dag; hetzelfde geldt voor de appgroepen waar ik voor mijn werk aan gebonden ben. Ook de liefjes (een andere applicatie, mijn weerzin tegen whatsapp is inmiddels gerust legendarisch te noemen), worden wat bewuster benaderd. Vooral hen mis ik, maar ook daar is het goed voor me om wat meer structuur en wat minder impuls aan te brengen in mijn communicatie.
Dank voor je lieve woorden. Je bent goed bezig! En geweldig dat je meer rust ervaart zeg! :) X