Alweer aan het ontspullen

De dagen worden langer, de zon laat zich vaker zien. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar dat heb ik hard nodig. Wegwezen met het donker en de kou.

Het voorjaar zorgt er ook voor dat ik weer aan het ontspullen ben. Jaja, zelfs voor een minimalist blijft dat nodig. Je verzamelt ongemerkt toch weer wat spullen. Of komt erachter dat wat eerdere opruimrondes overleefde alsnog weg kan.

Ik krijg regelmatig berichten van mensen die aan het opruimen zijn. Daar word ik altijd trots van. Het geeft zoveel rust als je geen rommel om je heen hebt.

Gun jezelf wel de tijd om in jouw tempo de spullen door jouw handen te laten gaan. Het hoeft niet allemaal in één keer. Je hebt er tientallen jaren over gedaan om spullen te verzamelen, daar kun je niet in één keer afscheid van nemen.

Gelukkig heb ik niet zoveel opbergruimte. Want hoe meer kasten en bergingen je hebt, hoe voller alles vaak komt te staan.

Zelfs als het thuis dan opgeruimd en netjes is, blijft het een continu proces om het netjes en opgeruimd te houden. Minimalistisch onderhoud.

Heb jij al lentekriebels?

2 gedachten over “Alweer aan het ontspullen”

  1. Mijn moeder van bijna 90 is begin dit jaar overleden en ik moest haar huis leeg ruimen. Mijn moeder woonde zelfstandig in een gewone eengezinswoning. Hoewel mijn vader al meer dan 20 jaar geleden overleed, waren ook al zíjn spullen nog aanwezig.
    Er zijn 15 vuilniszakken met kleding in de kledingcontainer verdwenen en 4 zakken met schoenen. Ik heb 2x een container moeten huren en in totaal is er meer dan 2000 kg aan spullen bij het afvalbedrijf terecht gekomen. Alles wat nog goed was heb ik verkocht of weg gegeven. Dat was echter maar heel weinig. Moeder had bv haar complete trouwservies bewaard, ook de onderdelen die kapot waren. Er waren echt kasten vol met kopjes zonder oortjes (oortje lag los in kopje), serveerschalen met een scheur er in en ga zo maar door. Er waren 16 kinderpuzzels die niet compleet waren, autootjes zonder wielen enz. De administratie van meer dan 65 jaar zat in dozen op de zolder. Van verzekeringspasjes van alle jaren tot oude loonzakjes en salarisoverzichten. Duizenden foto’s van bossen en kastelen en met voor mij onbekende mensen er op.
    Ik heb alles in mijn handen gehad en bekeken…
    Moeder haar huis is pas verkocht en over een paar weken huur ik nog eenmaal een container voor de oude meubels van en hou ik nog eenmaal een verkoping voor de dingen die nog bruikbaar zijn.
    In het verleden heb ik vaak aangeboden om samen om te ruimen maar dat wees ze altijd af. Dat vindt ik jammer want dan had ik een verhaal gehad bij alles wat ik nu weggedaan heb, gewoon omdat het nu voor mij een “ding” was. Er was bijvoorbeeld een foto van een baby voor een huis. Als ik zou weten dat die baby een van mijn ouders was, had ik de foto bewaard en misschien zelfs ingelijst. Nu was het een vreemde foto.
    Zelf ben ik gelukkig helemaal niet van het bewaren en verzamelen en ga ik ongeveer 1x per jaar mijn hele huis door om te ontspullen.

    Beantwoorden
    • Ha Ikkelien, wat een klus is dat geweest voor je!

      Wat dat betreft hebben de Zweden er met hun “döstädning” wel een oplossing voor. Alvast opruimen aan het einde van je leven, zodat je nabestaanden niet met een enorme berg spullen achterlaat. Voor degene aan het einde van zijn/haar leven is het een mooie manier om terug te kijken op het leven.

      Succes met de laatste stappen! 💪🏻

      Beantwoorden

Plaats een reactie