Tom? Wat? Ga je minder sparen, maar jij bent toch zo’n zuinigerd die heel wijs jezelf eerst betaalt? Ja, maar daar heb ik geen zin meer in. In dit bericht vertel ik je waarom.
Vorige week was ik er even heerlijk tussenuit op Terschelling. Wat een prachtig eiland! Mijn oma komt er al tientallen jaren met haar zus en ik ben nu dus ook fan. Op het eiland kwam het idee naar boven om nog een keer extra uit eten te gaan. Gewoon omdat het zo lekker en gezellig was en omdat de restaurants dat nodig hebben. Dat kon alleen niet, door het krappe budget dat ik mezelf had opgelegd.
Een zo hoog mogelijk spaarpercentage
Jarenlang maakte ik er een sport van om mijn spaarpercentage zo hoog mogelijk te maken. Dat kun je doen door je vaste lasten te verlagen en daarnaast weinig uit te geven, maar ook door je inkomsten te verhogen. Een tijd lang had ik daar ook heel veel lol in. Maar die lol is er nu een beetje af. Ik sloeg door.
Het spaarpercentage is het deel van jouw salaris dat je spaart, belegt of aflost.
Stel dat je €2000,- netto per maand verdient en je spaart daar €500 van. Jouw spaarpercentage is dan 500 / 2000 = 0,25 = 25%.
Hoe meer je spaart, hoe minder geld je nodig hebt en hoe sneller je een buffer of vermogen opbouwt, je hypotheek aflost of andere schulden kunt afbetalen.
Pay yourself first
Jezelf eerst uitbetalen, wat is dat? Dat betekent dat je zodra je salaris gestort is, je direct een deel spaart of investeert. Daardoor heb je niet meer de kans om je hele salaris te verbrassen en er aan het einde van de maand achter te komen dat je eigenlijk ook nog iets had willen sparen. In het bovenstaande voorbeeld zou je de dag nadat je salaris gestort wordt instellen dat er automatisch 500 euro wordt belegd of naar je spaarrekening gaat.
Geen automatische spaaropdrachten meer
Ik had ook zo’n opdracht om automatisch te sparen ingesteld. Maar vanaf nu stop ik daarmee. Ik voel me namelijk kunstmatig arm en wil ook de andere kant ervaren. Minder sparen, meer genieten. De hypotheek is nu voor 40% afgelost en mijn buffer is in orde.
Natuurlijk ga ik niet al het geld uitgeven dat op mijn betaalrekening staat. Ik wil me alleen minder arm voelen, door niet de dag nadat mijn salaris gestort is al een groot deel naar mijn spaarrekening te storten.
Wel blijf ik met 100 euro per maand investeren in de toekomst, door het in te leggen in breed gespreide indexfondsen. Dat gaat dan wel automatisch elke maand… De rest blijft staan.
Zodra het bedrag op mijn betaalrekening te hoog wordt, maak ik vast wel iets over naar mijn spaarrekening of los ik wat af. Maar het hoeft niet. Ik ben benieuwd naar wat voor gevoel dit automatische minder sparen brengt.
We gaan zien hoe het loopt! Ben jij een vaste spaarder of ben je een big spender? Of lukt het jou wel om er meer tussenin te zitten? Ik ben benieuwd.
Ik vind dit enorm herkenbaar wat ik hier lees! Ik heb dit proces precies zo bewandeld als jij en ben tot dezelfde conclusie gekomen. Jezelf kunstmatig arm houden is in het begin zeker een manier om vermogen op te bouwen, maar uiteindelijk ben je het zat. Als je het genieten steeds maar blijft uitstellen, dan is de kwaliteit van leven simpelweg ook een stuk minder en richt je je eigenlijk alleen maar op de toekomst, terwijl het NU juist ook zo belangrijk is. Bewust blijven van je uitgaven is goed maar bewust genieten is minstens zo belangrijk!
Fijn om te lezen dat jij tegen hetzelfde aanliep, Janneke! Ik beheers nu de kneepjes van het bespaarvak. Nu is het tijd om de teugels een beetje te laten vieren. Precies zoals jij zegt, om ook meer in het nu te leven en niet alleen in de toekomst :-)
Ook ik herken het. Sinds ik mijn hypotheek helemaal afgelost heb, is de noodzaak om veel geld te (be)sparen weg!
Ik spaar nog wel, maar lang niet zo fanatiek als toen ik nog mijn hypotheek afloste!
Heerlijk, Aaf! Zo ver zijn wij nog niet :-)
Herkenbaar Tom! Ook ik werd steeds fanatieker. Nu voel ik me schuldig als ik iets koop of doe dat niet per se noodzakelijk is (doorgeslagen dus).
Haha ja, precies dat gevoel kan dus eigenlijk niet de bedoeling zijn!
Herkenbaar, maar je leeft maar 1 keer, dus leef nu en doe wat je belangrijk vindt. Geen geld over de balk gooien maar uitgeven aan zaken die NU belangrijk zijn. Wie weet wat er volgend jaar is…
Mooi! Ik probeer wel de balans er in te houden. “Je leeft maar één keer” is voor veel mensen ook een credo om helemaal niet over de toekomst na te denken.
Hebben wij ook gedaan! Ineens was het niet meer nodig en wilde ik het niet meer. Zo heerlijk en zo’n rijk gevoel!
Nu room ik de dag nadat het salaris is gestort mijn betaalrekening af, richting de spaarrekening.
Bij de laatste transactie voor de salaris-storing kan ik zien hoeveel er toen op de rekening stond. Ik haal 1000 euro van dit bedrag af (het geld dat voor noodgevallen op de lopende rekening staat), en de rest spaar ik (dat is namelijk deze maand over). Soms zet ik al wel vakantiegeld of belastingteruggave al eerder op de spaarrekening.
Ik weet dat ik bewust geld uit geef. Soms bewust aan luxe, en soms juist niet. Aan potjes doe ik ook niet, heel soms aan reserveringen. Een spaarrekening hebben we bij een andere bank, daar staat de echte nood-buffer, we hebben zelf twee spaarrekeningen met wat zakgeld voor eigen hobby’s en ik heb wat indexfondsen.
Geniet van de vrijheid!
Dat klinkt goed! Je kan dat bij sommige banken ook automatisch laten doen. Maar juist dat automatische zorgt bij mij voor het arme gevoel. Ik ga eens kijken hoe het gaat zijn als ik met de hand spaar.
Er zit een verschil tussen de mensen die van het bezuinigen een doel hebben gemaakt en de mensen die gewoon sober leven en weinig andere behoeftes hebben. De eerste groep krijgt vaak uiteindelijk een gevoel van gemis terwijl de tweede groep niet het idee heeft dat ze bezuinigen. Het is een beetje als op dieet gaan. In het begin ben je super fanatiek en dan komt het moment waarop je het niet meer zo goed vol kunt houden. Dat is gewoon menselijk!
Daar heb je helemaal gelijk in, Marja! Ik sloeg te ver door naar het besparende deel. Ik zou ook van gekkigheid niet weten waar ik alles aan uit moet geven hoor. Maar het feit dat het kan, geeft lucht denk ik.
Hoi Tom, voor mij is het zoals Marja de tweede groep omschrijft: mensen die sober leven. Dat is wat ik meestal doe, maar ik zorg er ook voor dat ik dingen doe ik leuk vind en waar ik van geniet. En die mogen gewoon geld kosten! Kerstvakantie in het zuiden van Spanje of Portugal, zomervakantie in Frankrijk of Duitsland. Altijd huren we een mooi groot huis met alles erop en eraan. Ik koop weinig voor mezelf maar bezuinig niet wanneer ik iets nodig heb. Maar ik denk tegenwoordig wat langer na voordat ik iets aanschaf. Uit eten gaan doe ik graag, maar dan wel in een behoorlijke zaak. Ik kijk dan niet naar de prijzen op de menukaart maar naar de gerechten en naar waar ik trek in heb. Daarnaast smijt ik het niet over de balk en vind ik sparen ook erg leuk, maar het is geen doel op zich.
Dat klinkt als de richting waar ik het eerder moet gaan zoeken :-). Leuk dat je het deelt, Stella! Thanks.
In het verleden ging mijn salaris gelijk naar de spaarekening. Niet om alles gelijk op te potten maar puur voor de rentevergoeding, met de huidige percentages weinig zinvol meer maar toch.. Ik zag de spaarrekening als een verlengde van de betaalrekening. Per saldo ben ik er niet bekaaid van afgekomen. (Be)sparen is voor mij een keuze en geen verplichting. Neemt niet weg dat ik me altijd bewust ben geweest van mijn inkomsten en mijn uitgaven. Kwaliteit van leven (subjectief) is belangrijk en wanneer je dat kunt financieren uit je inkomen en/of je vermogen ben je gezegend. Een goede gezondheid (onbetaalbaar) laat ik in dit kader buiten beschouwing.
Zolang het een keuze blijft en het van jezelf geen verplichting is, blijft het leuk. Bij mij werd het too much.
Sparen is altijd goed, Tom, maar je moet geen slaaf worden van je spaarfanatisme en jezelf leuke dingen ontzeggen vanwege je ‘spaardwang’. Het leven moet ook leuk blijven?. Er is helemaal niks mis met automatisch sparen hoor, als het maar een bedrag is dat je zonder pijn lijden kunt missen!
Dat is ook waar! Ik ga het nu eens zonder automatismes proberen. Als je zelf iets naar je rekening overboekt wat nog over is, zou het kunnen dat het een geluksmomentje veroorzaakt. Ik ben benieuwd.
Hmm… Het is echt geen alles of niets scenario, hoor. Het lijkt er nu op (in mijn ogen) dat je je principes gaat omgooien omdat je een paar keer jezelf te weinig hebt gebudgetteerd. Nou, big deal. Dan heb je eens een maand minder gespaard. Regels zijn er om gebroken te worden, daarmee hoeft je systeem niet meteen op de schop. Je kan ook gewoon af en toe wat terugboeken, zodat je de drempel houdt en het alleen doet als je het echt wil. En daar hoef je je dan niet schuldig over te voelen.
Natuurlijk projecteer ik hier enorm, omdat ik het van mezelf herken. Een of twee keer afwijken, dan zal het systeem wel niet meer kloppen, denk ik dan. Of ik voel me schuldig. Hoeft niet. Maar goed, als dit voor jou werkt, wie ben ik dan.
We gaan erachter komen of het werkt! Ik ben meestal wel een man van de extremen. Alles of niets. Haha, dus in dat geval komt dat ook hier in terug. We gaan eens kijken de komende maanden hoe “pay yourself last” me gaat bevallen.
Ik ben het ook mee eens wat Uitklokken zegt: Je systeem is niet meteen gefaald als het incidenteel eens een keer niet uitkomt.
Komt het structureel niet uit? Wellicht heb je te rigide gebudgetteerd? Reserveer in je budget wat meer geld voor de “leuke dingen in het leven”.
Overdrijf die post misschien zelfs wat: Wat er aan het eind van de maand/kwartaal/jaar over is kan altijd nog náár je spaarekening en/of beleggingen. Dat voelt dan ook wat minder als “falen” en lukt waarschijnlijk beter om aan je systeem vast te houden.
Je hebt gelijk! Ben ook blij met waar mijn enorme spaardrift me tot nu toe gebracht heeft.
Ik ben een vaste spaarder, en spaar ook gewoon verder ondanks de lage rente.
En wanneer heb je genoeg gespaard? :)
Ik spaar consequent hetzelfde bedrag iedere maand. Ik vind het een rustig idee en het heeft me geholpen met het versneld aflossen hypotheek. Het eerste jaar scheelde het 35 euro per maand op mijn hypotheek bedrag. Nu (7 jaar verder) 315 euro minder. Ik ging van 396 euro per maand naar 81 euro. Dit was niet gelukt zonder consequent elke maand sparen voor extra aflossen. Volgend jaar ben ik hypotheekvrij. Ik ga de 400 euro die ik maandelijks hiervoor spaarde denk ik dan alsnog sparen maar zonder zo een vaste bestemming.
Knap gedaan, hypotheekvrij!
Na het lezen van de titel was mij gelijk duidelijk dat je nu voldoende buffer hebt opgebouwd, maar het argument dat jij je kunstmatig arm voelt daar kan ik helemaal niks mee en ik vind het zo’n drogreden. Het bijstellen van je bestedingsbudget (naar boven toe) is toch volkomen een eigen aangelegenheid.
Inkomen, uitgaven of spaardoelen kunnen voortdurend veranderen. Naast een buffer voor onvoorziene uitgaven zijn er zoveel andere potjes om voor te sparen en bekende zaken om voor te reserveren. Echter als al het gespaarde geld op één grote hoop beland, dan snap ik ook wel dat het overzicht zoek raakt en de onvermijdelijk vraag komt: wanneer is het genoeg. Het antwoord op die vraag is een kwestie van berekenen.
Dat je nu op het punt bent aangekomen waarop je na zorgvuldige berekening kunt zeggen dat je voldoende cash achter de hand hebt, nou mooi toch, goed voor jou.
Jammer dat jij daar niets mee kunt, Ronald. Het blijft natuurlijk een persoonlijk blog.
Wanneer is sparen voor jou genoeg? Ik ben benieuwd.
Dat klinkt als een verstandige herziening. Het kan niet de bedoeling zijn dat jij je elke maand arm voelt, terwijl je eigenlijk rijk bent. Ik herken het wel een beetje, af en toe te streng. Fijn ook het terug te lezen in de reacties. Teveel focus op de getallen in plaats van op het gevoel. Ik hoop dat je door middel van je nieuwe strategie meer kan gaan genieten. Gaat vast lukken!
Dank je wel, precies! Het moet nog wel een beetje relaxed blijven allemaal ;-).
Ik hou van sparen. En van budgetteren.
Sinds 1,5 jaar gebruik ik YouNeedABudget.. Hierdoor heb ik geen spaarrekening. Alles staat op 1 rekening, en in mijn budget verdeel ik het geld wat daarop staat. Sparen betekent voor mij dat ik heel bewust een deel van dat bedrag in doelen stop. Ik spaar niet zomaar.. Ik kan zo zien voor hoe veel maanden ik vaste lasten opzij heb gezet en hoeveel ik opzij heb gelegd voor een nieuwe auto als mijn eerste terziele gaat (knock on wood..) en als ik eens uit eten wil check ik gewoon even de app en kan ik even wat schuiven. :)
Nogal een reclame-praatje, sorry daarvoor.. ik ben gewoon enorm enthousiast over dit systeem. Ik heb echt niet veel geld, maar doordat ik in gedachten alvast mijn nieuwe auto deels aanschaf en geld opzij zet voor een aanbetaling voor een huis voel ik me behoorlijk rijk…